ხმები, რომელიც არ გვესმის, ხმები რომელიც დუმილისთისაა განწირული და არაფერს გვეუბნება, რადგან არც სათქმელადაა არავინ მზად და არც მოსასმენად. ვილაპარაკებთ ქალთა ხმებზე მეოცე საუკუნის ქართულ რომანში, სტერეოტიპებზე, რომელიც ამოძრავებს ჩვენს სამყაროს და წარმართავს მის არსებობას, ფორმასა და ხასიათს. რა არ ვიცით ქალზე საქართველოში, რამდენად ყალბია ჩვენი შეხედულებები და როგორ მართავს ლიტერატურული კლიშეები ჩვენს ყოველდღიურობას. ვილაპარაკებთ ქართულ მოდერნისტულ, საბჭოთა და პოსტ საბჭოთა ქართველ ქალზე. მის როლსა და ადგილზე, როგორ წარმოჩნდებიან ისინი ევროპული და ამერიკული ლიტერატურის მიერ შექმნილი ხატების ფონზე. ვილაპარაკებთ მიხეილ ჯავახიშვილისა და დათო ტურაშვილის, კონსტანტინე გამსახურდიასა და ჯემალ ქარჩხაძის, შალვა დადიანისა და ნოდარ დუმბაძის, ლევან გოთუასა და გურამ ფანჯიკიძის, გრიგოლ რობაქიძისა და არჩილ ქიქოძის, ლადო კოტეტიშვილის, ედიშერ ყიფიანის, გურამ დოჩანაშვილის, ნაირა გელაშვილის, ოტია იოსელიანის, ალეკო შუღლაძის, აკა მორჩილაძის რომანების მიხედვით.